SUTANNIADA

ENEN SLAVSKI

                                       SUTANNIADA

                                         CZYLI

                                     QUASI „AD PERSONAM”

Był raz gość, co skrytykować

Pragnął wiersz mój w Internecie,

Bowiem poczuł się straszliwie

„Obrażonym”! O co? Nie wiem!

Może go dotknęły jakieś

W nim zawarte porównania?

Zamiast użyć argumentów

Jął „sutanną” się zasłaniać

Sądząc, iż tę przypisując

Mej osobie - mi „dołoży”,

Jakby fakt jej posiadania

Był „haniebnym” czymś lub „zdrożnym”!

Co w tym wszystkim najciekawsze:

Ja jej nigdy nie nosiłem!

Gdybym jednakowoż nosił

Mogłoby to zaszczyt przynieść

Co najwyżej mej osobie

Zwłaszcza jeśli „z powołania”

Tę sutannę bym założył!

Póki co, nie taki zamiar

Mi przyświeca w tym momencie,

Czytelnicy moich wierszy!

Tym, co mnie zaciekawiło

Jest „LOGIKA” Jego! To wstyd

Drogi Panie Krytykancie

Gdy ktoś Bogu się poświęca?

Jeśli jest w tym względzie szczerym

(Nie tak, jak fałszywa menda,

Która dla korzyści własnych

Rzuca się w wir polityki!),

To w czym Panu to przeszkadza?

Robiąc z tego jakiś „przytyk”

Sam wystawiasz sobie jeno

Tym świadectwo, mój „Mospanie”!

Twoje pseudo - „argumenty”

Wręcz zwyczajnym są „BLABLANIEM”!

To nie ja, lecz Pan obrażać

Usiłuje wszystkich księży,

A wraz z nimi tych, co cenią

Te wartości, w które wierzyć

Zawsze warto, bowiem wówczas

Świat się wokół lepszym staje,

Niezależnie od poglądów

I „problemów z Trybunałem”!

Na tym może już zakończę

To, czym chciałem się podzielić

Z tymi, co sens mego wiersza

Niezbyt dobrze zrozumieli!

KTO NIE UMIE ZNIEŚĆ SATYRY

NIECH PO PROSTU JEJ NIE CZYTA!

NIE MA O CO KRUSZYĆ KOPII!

MAMY W KRAJU WIELE WYZWAŃ,

KTÓRE WINNY DOPINGOWAĆ

NAS DO CZYNÓW, NIE DO KŁÓTNI!

W IMIĘ TYCH DÓBR, CO SĄ WSPÓLNE

CZAS NIENAWIŚĆ JUŻ ODRZUCIĆ!!!