ODORIADA

 

ENEN SLAVSKI                                                             23.052016r.

                                         ODORIADA

                    MAŁA „MYSZKA - AGRESORKA

                    (Wyszczekana, choć nie psina!)

                    Dołączyła w „Petruskowie”

Do watahy, gdzie przybywał

Niemal każdy, kto po równi

(Tej „pochyłej”!) w dół się staczał!

Wielu „platformianych” posłów

Z tego względu pełno „w gaciach”

Miało wszelkich ekskrementów,

Przez co smród bił od nich straszny,

Co czuć było coraz bardziej

W europejskich krajach! Znanym

Dość powszechnie w całym świecie

(O co sam się wielce starał!)

Ich przywódcą był „ZAKUTY

ŁEB”, którego chora wiara

W to, iż LOS przeznaczył jemu

Wielką misję do spełnienia

Dawno odebrała rozum

(Ten, którego nigdy nie miał!).

Z tego względu gość zwariował

(Jakby się szaleju nażarł!):

Zaczął bawić się w donosy,

Różne bzdury opowiadać,

Byle tylko móc zaszkodzić

Tym, co kraj naprawić pragną,

Zanim droga im ojczyzna

Całkowicie pójdzie „na dno”!

Co w tym wszystkim jest „zabawne”

(Prawdę mówiąc - wręcz przeciwnie!),

Chcąc swój podły cel osiągnąć

Imał się metody dziwnej,

Bowiem czując z każdą chwilą,

Iż przegrywa bój z kretesem,

Zaczął wchodzić w koalicje

Z tymi, których zwalczał wcześniej!

Powiem więcej - nie tak dawno

Wręcz ich wszystkich „nienawidził”!

Teraz - nagle? - zmienił zdanie!

Jakże z niego więc nie szydzić,

Nie wytykać przewrotności,

Dając wyraz słusznym racjom,

Gdy próbuje wciąż „naiwnym”

Mydlić oczy „demokracją”

Powołując się na hasła,

Które w jego ustach puste

Całkowicie są, co czynem

Wielokrotnie dowiódł! Głupek

Tylko nabrać by się zdołał

Na te „SKRETYNIECKIE” sztuczki,

Które w przyzwoitych ludziach

Jeno niesmak mogą wzbudzić!

Ktoś zapyta: Jaki związek

Ma z tym „MYSZKA - AGRESORKA”,

Ta, od której wiersz zacząłem?

Jest to kuriozalna postać,

Której każde wystąpienie

Budzi w nas politowanie!

Zwolenniczka „NOWOCZEŚNIE -

PLATFOR - KODO - RAZEM - MIANEJ”

  

Niby „PARTII”, której cechą

(Jedną-wspólną!) jest ŻENADA,

Co z łatwością można dostrzec,

Gdy zaczyna opowiadać

Powtarzając w kółko cudze,

Wyświechtane już banały

O „zaprzysiężeniu Sędziów

Trybunału” - tych „wybranych”

Z ich „NARODU WYBRANEGO”

W sposób podły i zdradziecki

Tak, by nowej Sejm kadencji

Ich już nie mógł wybrać! Przez tych,

Którzy (dobrze wiedząc o tym,

Że ich władza się skończyła!)

Robiąc „zamach” na Trybunał

Chcą na pomoc obcych wzywać

(Nawet, gdyby „z piekła rodem”

Mieli to być „poplecznicy”!)

Na nasz kraj się „rzuca błotem”!

MYSZKI - AGRESORKI CYNIZM

Skrzętnie wykorzystywany

Przez tych „opozycjonistów” -

Wierzę! - skutek da odwrotny,

Gdyż „gra” toczy się o wszystko:

O PRAWDZIWĄ DEMOKRACJĘ

I O WOLNOŚĆ NASZĄ W ŚWIECIE,

W KTÓRYM KAŻDY (BEZ WYJĄTKU!)

WZGLĘDEM INNYCH RÓWNYM PRZECIEŻ

BYĆ POWINIEN, NIEZALEŻNIE,

CZY KRAJ JEGO JEST MOCARSTWEM,

CZY JEDYNIE „MAŁĄ PLAMKĄ”

NA TEJ KULI ZIEMSKIEJ MAPIE!

  

Co się tyczy zaś tytułu

Mej ballady ( „ODORIADA”!),

TO ALUZJA DO TYCH WSZYSTKICH,

ZDRAJCÓW, KTÓRZY ROZPOWIADAĆ

USIŁUJĄ NIEUSTANNIE

O NAS KŁAMSTWA, POD POZOREM

TROSKI O LOS „DEMOKRACJI”!

OD NICH JEDZIE TYM „ODOREM”!!!