SOWOLIADA

                        ENEN SLAVSKI                              17.06.2017r.

                                                        SOWOLIADA

 

                                            Przed wiekami Rej Mikołaj

Wspomniał w „Krótkiej swej rozprawie”

O dyspucie „między Panem,

Wójtem oraz (sic!) Plebanem”!

Co ciekawe - w tym utworze

Umieszczając również „SOWĘ”

Stał się on - nieświadom rzeczy -

Jakby „wieszczem” - wręcz „prorokiem”!

Jestem o tym przekonany,

Gdyż przewidział „koncertowo”

Fakt, że w czasach nam współczesnych

Problem mieć będziemy z „Sową”!

Tam (u Reja!) owo nader

Sympatyczne przecież zwierzę

„Odśpiewało” mszę za księdza,

Który się opuścił w wierze

Tak, że „głowa mu ciążyła”

(Nie wiem - „zaspał”?; „zalał pałę”?)

Wolał dbać o swój interes,

Niż zajmować nauczaniem

Norm moralnych, których przykład

Winien dawać osobiście!

Przykład owszem dał, lecz kiepski,

Co też konstatacji przykrej

Wówczas stało się przyczyną

Tak dla Reja, jak dla ludu,

Który żywot wiodąc nędzny

Często chadzał był bez butów!

Pleban łajał tych „maluczkich”

Dogadując się z „możnymi”,

Byle swą napełnić kabzę!

Krótko mówiąc - był to cynik!

Czemu o tym tu wspominam,

Po bez mała pięciu wiekach?

Ten, kto z was cierpliwym będzie

Odpowiedzi się doczeka!

                                            W świetle ujawnionych faktów

(Co też „gminna wieść” podaje!)

Do rozmowy doszło między

Sową, Grasiem i Mazgajem!

Analogia jest wyraźna,

Choć osoby zgoła inne:

„Sową” tu się ksiądz okazał!

Mazgaj - spójrzcie jak niewinnie

Brzmi nazwisko tego gościa,

Który nie zwykł się „mazgaić”! -

Niezbyt sympatyczny facet

Zamieszany w różne sprawy

Określane przez „pospólstwo”,

Jako „ciemne interesy”,

Które w nader krótkim czasie

Uczyniły go majętnym!

Wreszcie Paweł Graś, co z Tuskiem

W komitywie będąc stale

(Głównie w interesie własnym!)

Osiem lat „zarządzał” krajem,

By zostawić go na koniec

W stanie (zarzucamy mu to!),

Który wspólnie z Sienkiewiczem

Określali zwykłą kupą

„Męskich członków” i „kamieni”

Okraszonych pośladkami”

Wypiętymi w naszą stronę!

Ich własnymi? Pewnej „damy”?

Czy myśleli o Bieńkowskiej,

Która wszystkich „miała w dupie”

Uważając za „idiotów”

Lub „złodziei”? Kto zrozumieć

Ową „partyjniacką sitwę”

Tutaj zdoła? - Nie potrafię!

Przejdę zatem do oceny

Tych, co wyszły na jaw zdarzeń!

Ważny tutaj będzie kontekst,

Oraz owa postać „SOWY”,

W pewnym sensie „symboliczna”,

Gdyż ksiądz Sowa był rozmownym

W dość frywolnym raczej stylu

Przeplatanym przekleństwami,

Co zupełnie nie licuje

Z rolą księdza i sutanny,

Chyba żebyśmy z „kapłonem”

Tutaj mieli do czynienia!

Czasem może nawet warto

Słów znaczenie nieco zmieniać,

By ocalić świat wartości,

Które nadwerężył Sowa

Dając wyraz swym poglądom

W niewybrednych nader słowach!

Chcąc nawiązać w tym momencie

Do postaci literackiej,

Nieco innej, niż poprzednio,

Dodam - Z Dylem Sowizdrzałem

Mnie kojarzy się ksiądz Sowa

Równie mocno, jak z „Plebanem”,

Co - jak sądzę - bez problemu

Zaraz wszystkim uzasadnię!

Sam „SOWIZDRZAŁ” (owa nazwa!)

Wiąże się z „zwierciadłem sowim”!

Sugerując się niemieckim,

Rzecz wygląda dużo gorzej,

Bowiem z „wycieraniem tyłka”

Dosyć ścisły ma to związek,

Względnie z „całowaniem w tyłek”!

Skojarzenia są potworne!!!

W dobrze znanym nam kontekście

Ujawnionej rozmów treści

Tych współczesnych nam „kompanów”

Motyw się pojawia zemsty!

Do tej zemsty ksiądz namawia!

Zemsty stricte politycznej,

Która z całą bezwzględnością

Przeciwnika pragnie zniszczyć!

Kuriozalne to tym bardziej,

Że „Totalna Opozycja”

Bunt wszczynając w grudniu w Sejmie

Chciała dać rzekomo „przykład”

Swojej „obywatelskości”,

Niby broniąc „zagrożonych”,

„Niezależnych” mediów w Polsce!

Prymitywne te „kapłony”

Razem z owym „księdzem Sową”

(Co owiane było ciszą!)

Nie wspomniały, że ich „troska”

Nie dotyczy mediów z „PIS-u”!

Pełną wolność i swobodę

Mają media mieć stronnicze,

Czyli tylko i wyłącznie

Te, co "na śmierć" walczą z PIS-em!

W drugą stronę to nie działa,

A przynajmniej nie powinno!

Obiektywne media zniszczyć

Trzeba całkiem! Prymitywną

I obłudną swą postawą

Obnażyli swe intencje!

Cała zatem w tym nadzieja,

Że już nigdy, nigdy więcej

Żaden z nas - wyborców przyszłych

Nie nabierze się na kłamstwa

Tych prostaków, podłych zdrajców,

Tego - mówiąc wprost - zaprzaństwa!

CO SIĘ TYCZY KSIĘDZA SOWY

I ZBIEŻNOŚCI JEGO Z „DYLEM”

(ZWANYM ONGIŚ „SOWIZDRZAŁEM”!)

UJMĘ TO TAK: GŁÓWNIE Z „DEALEM”

ON KOJARZYĆ SIĘ POWINIEN

Z POST KOMUNĄ! PATRZĄC NA TO

NIECO Z BOKU, DZIŚ JUŻ WIEMY -

JEST JEDYNIE „SOWIM ZDRAJCĄ”!

ZAŚ ODNOŚNIE DO „ZWIERCIADŁA” -

SOWIE KORZYŚĆ Z CZASEM PRZYNIEŚĆ

DUŻO WIĘKSZĄ MOGŁOBY TO,

GDYBY W WŁASNE SWE OBLICZE

                                            SPOGLĄDAJĄC DUŻO CZĘŚCIEJ

DNIA KAŻDEGO (LUB WIECZOREM!)

SPRAWDZAŁ, CZY PRZYPADKIEM Z KSIĘDZA

NAGLE NIE STAŁ SIĘ POTWOREM!