BALLADA ONIRYCZNA

                ENEN SLAVSKI                            10.07.2017r.

                     BALLADA ONIRYCZNA

                                         Obudziłem się nad ranem,

Kiedy było całkiem ciemno!

Gdy włączyłem telewizor,

Jak „grom z nieba” tuż przede mną

Zaszło coś, co niespodzianie

Radykalnie życie zmienia

I od razu zrozumiałem,

Że mam na balladę temat!

Najpierw były „WIADOMOŚCI”

(Te w „publicznej” i na „INFO”!)

Patrzę - oczy swe przecieram

Ze zdumienia słysząc: „…przyszłość

Zatem odtąd w naszym kraju

Zapowiada się cudownie!

Na obradach nocnych w Sejmie

W końcu wielki sukces odnieść

Naszym posłom się udało,

Bowiem zakończyli spory,

Które od lat przedzielały

Na pół cały kraj”! Rozmownym

I o dziwo kulturalnym

Się objawił Niesiołowski

(Znany dotąd jako „pieniacz”

Przynoszący tylko nam wstyd

Swoim - delikatnie mówiąc! -

Całkiem niezrównoważonym,

Skandalicznym zachowaniem

Cechującym „oszołomy”!)

Lecz tym razem mówił mądrze,

Rzekłbym nawet wprost, że „pięknie”!

Za nienawiść swą przepraszał

Całe społeczeństwo: „Przecież

Tak naprawdę - rzekł z uśmiechem! -

Ja ogromnie kocham Polskę,

Mimo - czego nie ukrywam! -

Nieraz podłych moich dążeń;

Mimo tego, żem opluwał

Swą ojczyznę zagranicą!

Proszę was o wybaczenie!

Obiecuję, że na przyszłość

Tysiąc razy zastanowię

Się, nim powiem jedno zdanie!

Wszelkie moje dawne grzechy,

Błagam, puśćcie mi w niepamięć”!

W tym momencie aż z wrażenia

Kołdrę swą oblałem kawą,

Tą „poranną”, która zwykle

Przeogromną sprawia radość

Tyleż „gorzkim” swym posmakiem,

Co kuszącym aromatem!

Pomyślałem: zmienię kanał,

Bowiem chyba śnię! W Polsacie

(Na pilocie - kanał szósty!)

Oraz w „Faktach” TVN-u

Na ekranie J. Pochanke

Ze łzą w oku mówi: „Czemuż

Dotąd było nam tak trudno

Porozumieć się, żyć w zgodzie?

Dużo w tym jest naszej winy!

W TVN-ie niemal co dzień

Zamiast prezentować różny

Punkt  widzenia, różne racje,

My stawialiśmy jedynie

Na hejt i dezinformację,

Której celem było tylko

Was podburzyć do zamieszek!

Czemu żeśmy tak czynili?

Prawdę mówiąc - sama nie wiem”!

Potem zabrał głos Żakowski

Wraz z Michnikiem! - Nie do wiary!

Przemawiali tak, jak „w transie”

Epatując wartościami,

Które dotąd całkiem obce

Się zdawały być im obu!

Przepraszali Kaczyńskiego,

Cały „PIS” za to, że wrogów

Dotąd tylko w nich widzieli

Ziejąc nienawiści jadem!

„Dzisiaj pełną mam świadomość -

Michnik rzekł - że spośród gazet

Nader licznych, ma Wyborcza

Dotąd zwykłym była gównem,

Głównie zresztą z mojej winy!

Dziś przyrzekam: szanse równe

Odtąd będą na jej łamach

Mieli wszyscy! Spuszczę z tonu,

Niezależnie od przeciwnych

Dziennikarzy mi poglądów”!

J. Żakowski też się kajał!

Przerywanym, drżącym głosem

Zwrócił się do rodzin ofiar

Katastrofy: „Wiem, że Smoleńsk

Do tej pory solą w oku

Był mi! Nie wiem sam - dlaczego?

Okazałem się być chamem!

Skandalicznym wypowiedziom,

Co spod mego wyszły pióra

(Względnie w eter je puszczałem!)

Czasem wręcz nie było końca!

Obiecuję: Gorzkie Żale

Przez najbliższy rok odmawiać

Dnia każdego bez wyjątku!

Pójdę również do spowiedzi

Odbębniając dziewięć piątków,

Dzięki czemu - mam nadzieję! -

Szczery widząc wyraz skruchy

Z mojej strony, miłościwy

Bóg przewiny me odpuści”!

W dość podobnym do nich tonie

(Od jednego - drugi zrzynał?)

Wypowiadał się na forum

Petru, Szczerba i Schetyna!

Ja nie mogąc wręcz uwierzyć

W to, co widzę oraz słyszę,

Nieomal doznałem szoku,

Gdy huk straszny rozdarł ciszę

Wyrywając mnie niejako

Z chwilowego osłupienia -

Stłukłem cenną filiżankę,

Która stała obok, teraz

Słysząc własny krzyk: „O BOŻE,

JAKI PIĘKNY ŚWIAT”! I WTEDY

OBUDZIŁEM SIĘ PONOWNIE!

TAMTO - TO BYŁ SEN, NIESTETY!